"Τον άνδρα ειπέ μου, Μούσα, τον πολύστροφο, που πάρα πολύ επλήγη,

αφού της Τροίας την ιερήν πόλιν εξεπόρθησε'

και πολλών ανθρώπων είδεν άστεα και νουν εγνώρισε,

και πολλά αυτός στον πόντον έπαθε άλγη στο θυμικό του,

για να σώσει την ψυχή του και το νόστο των εταίρων"

Η Αποθέωση του Όμήρου.

Τρίτη 6 Αυγούστου 2013

Συλλογή γραμματοσήμων με σκηνές από την οδύσσεια και Ιλιάδα .







          






(Ομήρου Ιλιάδα Σ 235-6)
«Δάκρυα θερμά χέων, επεί είσιδε πιστόν εταίρον  κείμενον εν φέρτρω».

ΟΔΥΝΗ. Ήλθε σαν κεραυνός το μήνυμα του θανάτου.
Το ξέρω Πάτροκλε, σ’ έκανε σκλάβο του ο πυρετός του πολέμου.
Αγνόησες τα λόγια μου κι έγινες βορά του εχθρού.
Ανέβηκες στ’ άρμα της νίκης και πέταξες για τα τείχη της Τροίας!
Τώρα το λαβωμένο στήθος σου βάφει τα χέρια μου μ’ αίμα.
Άκου τ’ άλογά μου που θρηνούν για σένα…
Τα δάκρυα καυτή σφραγίδα στο πρόσωπό μου.
κι η τροφή γίνεται κόμπος στο λαιμό.


ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ. Σε κρατώ  Πάτροκλε, ένδοξε φίλε μου.
Ο χρόνος έχει παγώσει κι εγώ αρνούμαι να δεχτώ την απώλεια.
Όρνια μανιασμένα οι Τρώες μάχονται για το νεκρό κορμί σου.
Θέλουν να ξεριζώσουν την καρδιά σου,
ν’ ακρωτηριάσουν το σώμα, να σ’ ατιμάσουν.
Και να οι κραυγές μου στεντόρειες. Αστραπή πόνου σείει την Τροία.
Οργισμένος, διψώ για εκδίκηση.
Όρκος στους Θεούς, ο Έκτορας θα πνιγεί στο αίμα του
κι οι βέβηλοι θα γευτούν τη φλόγα απ’ το κοντάρι μου.


ΛΥΤΡΩΣΗ. Είμαι έτοιμος πια.
Τυφλός από πάθος και μίσος αδυσώπητο.
Δεύτερη σκέψη δεν υπάρχει. Μονόδρομος η επιστροφή στη μάχη.
Θεοί κι θνητοί αδύναμοι μπρος στ’ ασυγκράτητο μένος μου.
Ανοιχτοί τάφοι «περιμένουν» τους Τρώες.
Άλικο θα τρέχει το νερό στον Σκάμανδρο. Βουνό από πτώματα!
Τώρα νεκρός ο Έκτορας δεμένος στ’ άρμα μου
κι εγώ τον σέρνω, χωρίς οίκτο, γύρω απ’ τα τείχη.
Κοράκια κρώζουν γύρω απ’ το κουφάρι του κι ο Πρίαμος μ’ ικετεύει…
Όμως εσένα με τα χέρια μου θα σε θάψω Πάτροκλε,
όπως σ’ αξίζει, με τιμές ήρωα.


**  Α’ έπαινος στον 1ο διεθνή λογοτεχνικό διαγωνισμό Πελασγίας Φθιώτιδας με θέμα «Αχιλλέας, Ομηρικός ήρωας»  

ποιήματα της Άννας Ιωαννίδου.

                    

                                              

                               Αγαλματίδιο από τερακότα που απεικονίζει τον Όμηρο, αρχές 3ου αι. π.Χ. - ανακαλύφθηκε στο Λίπαρι.


Δευτέρα 5 Αυγούστου 2013

μάνος χατζιδάκις - για την ελένη (μαρία δημητριάδη)

                                                                                                                                                                                                                 

 Το 1978 άρχισαν όλα...Ο στιχουργός Μιχάλης Μπουρμπούλης αρχίζει να πηγαίνει στο Μάνο λίγα-λίγα και σε 4 διαφορετικές εκδοχές το καθένα!!!!,όπως έχει πει σε συνέντευξη του,τα τραγούδια για την Ελένη.Η Ελένη μαζί με τη Μάγδα,τη Μελισσάνθη και τη Μαριάνθη των ανέμων αποτελούν τις γυναίκες-ορόσημα στην προσωπική μυθολογία του Μάνου.Εδώ η πρώτη και πιο άγνωστη εκτέλεση με τον "διάτοντα" Στέλιο Μαρκετάκη,μετά εξαφανίζεται...Θα ακουλουθήσει ο δίσκος με την Αλεξάνδρα(Κυριακάκη) το 1980 και ο κύκλος αυτός θα βρει την πιο ωραία του ερμηνεύτρια,κατά το Μάνο,το 1985 με την Μαρία Δημητριάδη .

ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ ΕΚΤΟΡΑΣ ΚΙ ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ

                                                 
«Μή μοῦ βαριοπικραίνεσαι, γυναίκα, καί κανένας,
ἄν δέν τό γράφει ἡ μοίρα μου, στόν Ἅδη δέ μέ στέλνει.
Εἰδέ ἀπ' τό ριζικό κανείς δέ θά σωθεῖ ποτές του,
θές ἀντριωμένος θές δειλός, μιᾶς πού βρεθεῖ στόν κόσμο.»
(ΙΛΙΑΔΑ, Ζ, 486-489)

Σύμφωνα με τον Λατίνο ποιητή Μάρκο Βαλέριο Μαρτιάλη (40 π.Χ.-104 π.Χ.) ο Έκτορας και η Ανδρομάχη ήταν το τέλειο ερωτικό ζευγάρι της αρχαιότητας καθώς περιλάμβανε στο ακέραιο την ποσότητα και την ποιότητα, σε τιμές απόλυτες κι ακραίες. Την νιότη, την ομορφιά, την δράση, την απειλή, την καθαρότητα, τον θάνατο.
Ο τρόπος, δε, που παράστησε το ερωτικό σμίξιμο του Έκτορα και της Ανδρομάχης έδωκε στο λεξικό του έρωτα μία νέα ορολογία: την αποκαλούμενη "ιππαστί στάση". Μία επινόηση της συζύγου για την ξεκούραση του πολεμιστή από την καθημερινή καταπόνηση στα πεδία των μαχών:

Masturbabantur post ostia frygii servi,
Hectoreo quotiens sederat uxor equo.

Λαγνοβοούν πίσω απ' την πόρτα οι φρυγικοί υπηρέτες
τις νύχτες που η σύνευνη ιππεύει το εκτόρειο άλογο.

πηγη: http://polemonm.blogspot.com

Ιδού η μουσική προσέγγιση του Μάνου Χατζιδάκι για το "τελειότερο ερωτικό ζευγάρι του αρχαίου κόσμου" σε στίχους Ιάκωβου Καμπανέλλη και τη φωνη του Λάκκη Παππά

Κυριακή 4 Αυγούστου 2013

Αμβροσιανή Ιλιάς

Αμβροσιανή Ιλιάς (λατ. Ilias Ambrosiana, Ilias picta) ονομάζεται εικονογραφημένο χειρόγραφο του 5ου ως 6ου αιώνα της Ιλιάδας του Ομήρου που φιλοξενείται στην Αβροσιανή Βιβλιοθήκη (Biblioteca Ambrosiana) του Μιλάνου. Γράφτηκε το 500 περίπου στην Αλεξάνδρεια και αποτελείται από 51 μέρη.
Το χειρόγραφο ανήκε στον λόγιο Gian Vincenzo Pinelli (1535–1601), ο οποίος το 1609 δώρισε την συλλογή βιβλίων του στην Αμβροσιανή Βιβλιοθήκη. Ανάμεσα σε ένα χειρόγραφο του 13ου αιώνα ήταν κολλημένα και τα 51 φύλλα με εικόνες εμπνευσμένες από την Ιλιάδα. Στην πίσω μεριά των εικόνων ήταν γραμμένα τα κείμενα της Ιλιάδας.